დადება, დახვავება, დამატება:
- „დ ა ზ ჳ ნ ო ს მას ზედა ყოვლად-დასაწუველი“ M, ლევიტ. 6,12; „დაჰზჳნა მას ზედა“ III მფ• 18,33; „ცოდვილმან დ ა ჰ ზ ჳ ნ ო ს ცოდვაჲ ცოდვასა ზედა“ O, ზირ. 3,29.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.