( -
D I [

დ- და დგ დე დი დნ დო დრ დუ დღ დჳ
დაა დაბ დაგ დად დავ დაზ დათ დაკ დალ დამ დან დაო დაპ დაჟ დარ დას დატ დაუ დაფ დაქ დაღ დაყ დაშ დაჩ დაც დაძ დაწ დაჭ დახ დაჯ დაჰ დაჴ

დატევა, დატევნა

«ტჳრთვა», ატანა, დათმენა:
 
„მაქუს სიტყუა თქუენდა, ხოლო ვერ შეუძლოთ დ ა ტ ე ვ ა დ აწვე“ C,—„მაქუს სიტყუად თქუენდა მიმართ, არამედ არღა ძალგიც
ტ ჳ რ თ ვ ა დ აწ“ DE, ი. 16,12; „ვითარმცა სოფელმან ამან დ ა ი ტ ი ა აღწერილი წიგნები“ ი. 21,25; „არა ყოველთა
დ ა ი ტ ი ი ა ნ სიტყუაჲ ესე“ მთ. 19,12; „რომელ შემძლებელ არს დ ა ტ ე ვ ნ ა დ, დაიტევდენ“ მთ. 19,12.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9