დგომა

1. «წარდგომა», «დადგომა», «გება», რჩომა, ყოფა, დამტკიცება:
    

   „რომელნი მუნ დ გ ე ს“ C, მთ. 26,71; „დ გ ა წინაშე მთავრისა მის“ DE,—„წ ა რ დ გ ა წინაშე მის ბჭისა“ C, მთ. 27,11; „რაჟამს

   ჰსდგეთ ლოცვასა შინა“ DE, — „რაჟამს დ ა ს დ გ ე თ თაყუანის-ცემად“ C, მრ. 11,25; „ქრისტე უკუნისადმდე დ გ ე ს (ე გ ო ს DE)“

   ი. 12,34; „დ გ ა ს და ჰგიეს სამარადისოდ“ ს. გაბ.-მოც. საჴს. 102,11; „დ გ ე ს ეგრეთ აღრთხმულნი ჴელნი მათნი“ ფლკტ. 159,25;

   „რომელსაცა ზედას დ გ ა თ“ I კორ. 15,1; „რაჲთა დ გ ე ნ იგინი წინაშე მეფისა“ O, დან. 1,5. „არცა იქმნეს დ გ ო მ ა ჲ კუალისა

   ფერჴთა შენთაჲსა“ G, II შჯ. 28,65; „ეძიებდე თავისა შენისა დ გ ო მ ა ს ა მტერთაგან ყოველთა“ O, ნაუმ 3,11; „დ გ ო მ ა ს ა მას

   მათსა დგანედ“ O, ეზეკ. 1,21; „დ გ ო მ ა დ ვერ შეუძლო“ მრთ. A. ანტ. დ. 23v.

   See also: აღდგომა, ადგომა, გამოდგომა, განდგომა, განდგომილება, განდგომობა, გარდადგომა, გარდამოსადგომელ-ი, გარე-მოდგომა, დამდგომ-ი, ზე აღდგომა, ზედა-აღდგომა, ზედა-დგომა, ზედა-მდგომელ-ი, ზედა-მდგომ-ი, ზედამდგომელობა, ზედა-მიდგომა, ზედა-მოდგომა, ზედგომით, თანა-დგომა, თანა-მდგომ-ი, თანა-მდგომარე, თანა–მიდგომა, ინაჴის–დგომა, მდგმო, მდგომ-ი, მდგომარე, მდგომელ-ი, მდგომელობა, მოდგომა, ნადგური, ნავთა-სადგურ-ი, ნავის-სადგურ-ი, სადგურ-ი, უკუნ-დგომა, ღაღად-დგომა, შედგომა, შემოდგომა, წარდგომა, წარმოდგომა
2. დაორსულება
   See also: მიდგომა, მიდგომილება
3. «მეძვობა»:
    

   „დასაბამითგან დ გ ო მ ი ს ა ჲ მოგებაჲ კერპთაჲ (არს) “ O,—„დასაბამი მ ე ძ ა ვ ო ბ ი ს ა — განზრახვა კერპთა“ pb., სიბრძ. სოლ. 14,12.

   Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.