ეგე

1. ეგ:
    

   „ე გ ე ყოველი დამიმარხავს სიყრმით ჩემითგან“ მთ. 19,20; „განაგდეთ ე გ ე ბნელსა მას გარესკნელსა“ მთ. 22,13; „გურწმენეს ე გ ე“

   მთ. 27,42; „არცა მ ა გ ა ნ ცოდა, არცა მშობელთა მაგისთა“ ი. 9,3; „რაჲსა მაგას ჰზრახავთ გულთა თქუენთა?“ მრ. 2,8; „ვინ

   აღუხილნა მაგას თუალნი“ ი. 9,21; „რომელი-იგი მ ა გ ი ს გ ა ნ იშვეს“ მთ. 1,20; „თქუენ ეცით მ ა გ ა ს ჭამადი“ მთ. 14,16.

   See also: ეგერა, მაგის-ი
2. ეგ:
    

   „ჰსდევით ბადჱ ე გ ე“ ი. 21,6; „აღიღეთ ლოდი ე გ ე“ ი. 11,39; „მ ა გ ა ს კლდესა ზედა აღვაშენო ეკლესიაჲ ჩემი“ მთ. 16,18; „მ ა გ ი ს

   სიტყჳსათჳს ვიდოდე“ მრ. 7,29.

3. -ც:
    

   „მე გიცნი, რომელნი-ეგე გამოგირჩიენ“ ი. 13,18; „არცა უწყი, რასა-ე გ ე იტყჳ შენ“ მრ. 14,68.

   Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.