დაკლება, მონატრულობა:
- „უკუეთუ ა კ ლ დ ე ნ ერგასისთა ხუთ მართალნი“ O, დაბ. 18,28; „ერთი გ ა კ ლ ს შენ“ ბაბ. 45,38; „რაჲღა მ ა კ ლ ს მე“
- მთ. 19,20; „ნუ გ ა კ ლ დ ა რაჲ თქუენ“ ლ. 22,35.
See also: არა-მოკლებულ-ი,
გულის-კლება,
გულის-საკლებელ-ი,
გულკლებულ-ი,
დაკლება,
დაკლებულ-ი,
დაკლულ-ი,
დამოკლება:,
დაუკლებელად,
მოკლება,
მოკლებულ-ი,
ნაკლულ-ი,
ნაკლულება,
ნაკლულევან-ი,
ნაკლულევანება,
ნაკლულვანად-ი,
სულმოკლება,
უდაკლებულეს-ი,
უკლებ-ი,
უნაკლულო,
შემოკლება Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page