კრება

1. «შეკრება», «რჩევა», შეგროვება:
    

   "კ რ ე ბ დ ე ს ნაბიჭევსა ტაბლასა ჩემსა ქუეშე“ M, ― „შ ე კ რ ე ბ უ ლ ნ ი ქუეშე კერძო ტაბლისა ჩემისა“ G, მსჯ. 1,7; „ვ კ რ ი ბ ო თავი ჴუვილისაჲ“

   M,―„შ ე ვ კ რ ი ბ ნ ე ჴუვილნი“ G, რუთ 2,2; „ვ კ რ ი ბ ო თავი და შევკრიბო მჭელეულსა შორის“ O, ― „ვ ა რ ჩ ე ვ დ ე და შევჰკრებდე მჭელეულთა

   შორის“ G, რუთ 2,7; „პოვა ვენაჴი... კ რ ი ბ ა მას შინა ნოჭი, სავსჱ წინამოჲთა“ IV მფ. 4,39; „ძენი მათნი კ რ ე ბ ე ნ შეშასა“ I, იერემ. 7,17;

   „ი კ რ ი ბ ნ ა ქვანი და იწყო სისრად“ სს. 352r.

2. შეკრება; დღესასწაული, დღეობა; ყრილობა:
    

   „დღესასწაულთა და კ რ ე ბ ა თ ა იყოს მანანაჲ და ცხობილი“ O, ეზეკ. 46,11; „კ რ ე ბ ა და ამბოხი განმრავლდებოდა“ რიფს. 169,37; „მოვიდა... წმიდისა მისგან

   კ რ ე ბ ი ს ა ნ ი კიაჲსაჲ“ არსტ. 64,7; „ბრწყინვალე არს დღეს ჩუენთჳს კ რ ე ბ ა ჲ ესე“ ოქრ.-მარხ. და იონ. 443,27; „რაჲ-მე ჰყოთ დღეთა კ რ ე ბ ი ს ა თ ა,

   დღეთა დღესასწაულისა უფლისათა?“ O, ოვსე 9,5; „კ რ ე ბ ა ჲ ყო ძემან ადერისამან“ O, IV მფ. 6,24; „ყო... კ რ ე ბ ა დიდ“ O, III მფ. 8,65.

   See also: აკრება, გამოკრება, განკრება, გაკრება, გარე-მოკრება, დაკრება, დამკრებელ-ი, დასაკრებელ-ი, ერის-კრება, თესლის-მკრებელ-ი, კრებულ-ი, კრებულება, მიკრება, მკრებალ-ი, მკრებელ-ი, მოკრება, საკრებელ-ი, საკრებულო, უბიწოდ-კრებულ-ი, შეკრება, შემოკრება, შთაკრება, წიაღ-მოკრება
   Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.