( -
D I [

კა კბ კდ კე კი კლ კმ კნ კო კრ კს კუ კშ კც კჳ
კრა კრე კრვ კრთ კრი კრკ კრო კრტ კრუ კრჩ კრძ

კრულ-ყოფა.

«შებორკილება»; შეჩვენება, დაწყევლა:
 
„კ რ უ ლ-ყ ო იგი“ C, — „შ ე ბ ო რ კ ი ლ ა იგი“ DE, მრ. 6,17; „კ რ უ ლ-მ ყ ო“ ლიმ.103,10.
See also: ყოფა
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9