მიმართვა, წარმართვა; შეშნობა:
- "რაჲთა კეთილად ჰ მ ა რ თ ე ბ დ ე ს საჭეთ-მპყრობელი... ნავსა“ მ. ცხ. 79v; „შენ გ მ ა რ თ ე ბ ს უფლება ჩემი“ ქ.ცხ., 31,13. „მზირთა
- მათ შ ე ი მ ა რ თ ე ს“ M,—„მზირი… მ ი ი მ ა რ თ ე ს დავასა ზედა“ G, მსჯ. 20,37. „ვითარ ჯერ–არს მ ა რ თ ე ბ ა ჲ ნავისაჲ დღისი
- მზისა მიერ“ H—2251, 277v.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.