 |
 | |
მი მი- მია მიბ მიგ მიდ მიე მივ მიზ მით მიკ მილ მიმ მინ მიპ მირ მის მიტ მიუ მიფ მიქ მიღ მიყ მიშ მიჩ მიც მიძ მიწ მიჭ მიხ მიჯ მიჰ მიჴ
მითუალვა
მიღება, შეწყნარება, მითვლა, მირთმევა:
- „მ ი ი თ უ ა ლ ე ნეფსით შესაწირავი ესე ჩუენი“ ატმ. 108,9; „ამას კაცსა ნამარხევად მ ი გ ი თ უ ა ლ ა ვ... რაჲთა ასწაო ამას
- სარწმუნოებაჲ. მ. სწ. 291,19; „მ ი უ თ უ ა ლ ა და მისცა სამნასარს მთავარსა“ O, II ეზრა 1,8; „მ ი ი თ უ ა ლ ა ვ ს
- თესლსა (ქუეყანაჲ)“ გრ. ნოს.-კაც. აგებ. 220,13.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |