«შეხება», «განრთხმა», «განმარტება», გაწოდება, გაშვერა, მიგდება:
- „რომელთაცა მ ი ჰ ყ ა ვ ჴელი შენი“ G—„რომელსა შ ე ა ხ ო ჴელი შენი“ M, II შჯ. 15,10; „მ ი ყ ა ვ (გ ა ნ ი რ თ ხ G) ჴელი შენი“
- M, ისუ ნ. 8,18; „ჴელი მარცხენე მისი მ ი ყ ო მანასა“ M, — „ჴელი მისი მარცხენე მ ა ნ ი ს ა მიმართ გ ა ნ ჰ მ ა რ ტ ა“ G, მსჯ.5,26;
- „ვერვინ მ ი ყ ო მისა ჴელი“ ი. 7,44; „მ ი ვ ყ ა ვ ჴელი ჩემი შენ ზედა“ O, იერემ. 51,25; „მ ი ყ ო ბუნი ჰორლისა თჳსისაჲ“ O, I მფ.
- 14,27; „გლახაკსა მ ი უ ყ ა ვ ჴელი შენი“ O, ზირ, 7,36; „უკუეთუ მ ი უ ყ ო ყური შენი, ბრძენ იყო“ O,ზირ. 6,34; „არცა მ ი ვ ყ ა ვ
- ყური ჩემი“ O, იგ. სოლ. 5,13.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page