მიწევნა

1. «მიახლება», მისვლა, მიზიდვა, მიღწევა, მიყვანა, «მზიდველ-ყოფა»:
    

   „ვითარ მ ი ი წ ი ა სიტფოსა მას“ B, — „ვითარ მ ი ე ა ხ ლ ა სიცხესა მას“ A, სბსტ.136,1; „მ ი უ წ ი ე დასასრულსა მაღნარისა მის კარმელისასა“ O, IV მფ.

   19,23; „ვითარცა მ ი ი წ ი ა მეფჱ იგი ტაძართა მათ თჳსთა“ ფლკტ. 135,13; „ფერად-ფერადნი სატანჯველნი მ ი ა წ ი ნ ა. წმიდასა მას ზედა“ იზტ, 119,13;

   „მ ი ი წ ე ვ ი ს ფსკერსა ჯოჯოხეთისასა“ O, იგ. სოლ. 14,12; „მ ი ვ ა წ ი ო ჴელი ჩემი აკარონსა ზედა“ O, ამოს 1,8; „რომელი მ ი ა წ ე ვ ს უდაბნოდ“ G,

   რიცხ. 23,28; „მ ი ი წ ე ვ ი ს ვიდრე ზღუადმდე დიდად“ O, ეზეკ. 47,19; „მე მ ი გ ა წ ი ო სასუფეველად“ მ. სწ. 141,17; „რომელთა ჟამნი მ ი ა წ ი ნ ე ს

   ისოს თანა“ M,—„რაოდენნი მ ზ ი დ ვ ე ლ ი ყ ვ ნ ე ს ჟამისა იესუჲს თანა“ G, ისუ ნ. 24,29.

2. მიღწევა:
    

   „ვიდრე მ ი წ ე ვ ნ ა მ დ ე ვ ე მტარვალთა მათ“ ანდ.-ანატ. 226,1; „მხიარულ არნ მ ი წ ე ვ ნ ი ს ა თ ჳ ს“ მ.სწ- 141,24.

   Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი” (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.