მოცემა

1. «გამოცემა», «მოსწავება», «განწირვა», მიცემა, გაცემა, გადაცემა, ჩუქება, ძღვნა:
    

   „რომელმან მ ო ს ც ე ს (გ ა მ ო ს ც ი ს pb.) თესლი მთესვარსა“ Q, II კორ. 9,10; „ვითარცა-იგი მ ო მ ც ე ს ჩუენ“ DE,—„ვითარცა

   მ ო გ უ ა ს წ ა ვ ე ს ჩუენ“ C, ლ. 1,2; „მ ო გ უ ც ნ ა იგინი უფალმან, ღმერთმან ჩუენმან“ G,—„გ ა ნ წ ი რ ა იგი უფალმან, ღმერთმან

   ჩუენმან“ M, II შჯ. 2,33; „მ ო მ ც ნ ე იგინი ჴელთა ჩემთა“ О, II მფ. 5,19.

2. მიცემა, გამოსაღები:
    

   „არა დაწუხნის მ ო ც ე. მ ა ს ა“ თომა მოც. 15.31; „რომლისაგან-იგი გამომავალ არიან ყოველნი მ ო ც ე მ ა ნ ი მადლთანი“ მ. ცხ 428v.

   Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.