მოხედვა

1. «გულისხმის–ყოფა», «დამარხვა», შეხედვა, «მოხილვა», «მიხილვა», ნახვა:
    

   „მ ო ჰ ხ ე დ ე ლოცვასა მონისა შენისასა“ О, III მფ.8,28; „მ ო ხ ე დ ე თ გულითა თქუენითა ყოველთა ამათ სიტყუათა მიმართ“

   G,—„გ უ ლ ი ს ხ მ ა–ყ ვ ე ნ ი თ გულითა თქუენითა ყოველნი ესე სიტყუანი“ M,— "დ ა ი მ ა რ ხ ე თ გულითა თქუენითა ყოველივე

   სიტყუა ესე“ pb., II შჯ. 32,46; „მ ო ჰ ხ ე დ ე, უფალო, დედაკაცსა ამას“ ფლკტ. 148,1; „მრუმედ მ ო მ ხ ე დ ა მე მზემან“

   ოქრ.-გურიტ.226,36; „მ ო ვ ხ ე დ ო მათ“ I, — მ ო ვ ი ხ ი ლ ნე იგინი“ pb., ეზეკ. 34,11; „მ ოჰ ხ ე დ ა უ ფ ა ლ მ ა ნ“ О,—

   „მ ი ი ხ ი ლ ა უფალმან“ pb., მალ. 3,16; „სნეულ ვიყავ და მ ო მ ხ ე დ ე თ მე“ მთ. 25,36.

2. მოხილვა, მონახვა, «მხედველობა»; «ზედა–მიხილვა»:
    

   „მ ო ხ ე დ ვ ა ჲ მათ ორთაჲვე ყოს უფალმან“ O,— „მ ხ ე დ ვ ე ლ ო ბ ა ს ა მრჩობლთავე ჰყოფს უფალი“ pb., იგ. სოლ. 29,13;„მ ო ხ ე დ ვ ა

   ყოს უფალმან... სამწყსოსა თჳსსა“ O,—„ზ ე დ ა–მ ი ი ხ ი ლ ო ს უფალმან ღმერთმან... სამწყსოსა მისსა“.pb., ზაქ.10,3; „არა გულისჴმა-ჰყავ ჟამი

   მ ო ხ ე დ ვ ი ს ა შენისაჲ“ ლ. 19.44; „მ ო ხ ედვით მოხედვა ყოს თქუენ ზედა უფალმან“ O,50,24; „ნუ იტყჳ, ვითარმედ არა იყოს მ ო ხ ე დ ვ ა ჲ

   კაცისაჲ“ O, იობ 34,9.

   See also: ხედვა
   Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.