მღჳძარება

1. «ღჳძება», უძილობა:
    

   „ესოდენ ვერ ძალ-გიც ჟამ ერთ მ ღ ჳ ძ ა რ ე ბ ა დ ჩემ თანა“ DE,—„ეგოდენ ვერ უძლეთ ჟამ ერთ ღ ჳ ძ ე ბ ა დ ჩემ თანა“ C,— მთ. 26,40; „წიგნის კითხვასა მძინარე და

   ზღაპრობასა მ ღ ჳ ძ ა რ ე“ მ. სწ. 238,25

2. სიფხიზლე, ღამის თევა:
    

   „განგრძობილ იქმნა მ ღ ჳ ძ ა რ ე ბ ა ჲ თქუენი“ მარკ. 253r; „ძილისა წინა-აღსადგომელად (მოუცემიეს ღმერთსა) მ ღ ჳ ძ ა რ ე ბ ა ჲ“ მ. სწ. 144,8; „წარუდგინენით თავნი

   თქუენნი... შრომითა და მ ღ ჳ ძ ა რ ე ბ ი თ ა“ II კორ. 6,5,

   See also: ღჳძება
   Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.