«გულის-თქუმა», «სათნო», სურვილი, მოწონება, «განმარჯუება»:
- „რომელმან აღავსო კეთილითა ნებაჲ შენი“ Ⴀ,—„რომელმან აღავსო კეთილთა მიერ გ უ ლ ი ს თ-ქ უ მ ა ჲ შენი“ Ⴂ, ფს. 102,5; „ნ ე ბ ა ჲ გულისა ჩუენისა უკეთურისაჲ ვყოთ“ Ο,– „ს ა თ ნ ო ნ ი გულისა
- ჩუენისა ბოროტისანი ვქმნნეთ“ pb., იერემ. 18,12; „იყავნ ნ ე ბ ა ჲ: შენი“ მთ.26,42; „არა არს ნ ე ბ ა ჲ უგუნურთა შორის“ Ο, ეკლ. 5,3; „ნ ე ბ ა ჲ გლახაკთაჲ ისმინე, უფალო!“ ფს. 9,36; „მავალთა
- ნ ე ბ ა ს ა გულისა მათისათა“ pb.,― „ვლენან გ ა ნ მ ა რ ჯ უ ე ბ ა ს ა გულისა მათისა უკეთურისასა“ Ο, იერემ. 13,10.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page