«შეთქუმულ-ყოფა», დროს დათქმა:
- „ნ ი შ ა ნ ი ი ყ ო ძეთა ისრაჱლისათაჲ მზირსა თანა“ G,― „შ ე თ ქ უ მ უ ლ ი ყ ვ ნ ე ს კაცნი ი ს რ ა ჱ ლ ი ს ა ნ ი მზირთა მათ თანა“ M, მსჯ. 20,38.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.