ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
პა პე პი პკ პლ პო პრ პუ პყ პჳ
პაგ პაე პავ პაი პალ პან პაპ პარ პას პატ პაქ პაშ პაჰ პაჲ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

პატივ(ის)-ყოფა

პატივის მიგება; «პატივის-ცემა»:
 
„ეგრევე სახედ პ ა ტ ი ვ-უყო ძემან მეფისამან“ ბალ. 30,9; „რაჲთა ყოველნი პ ა ტ ი ვ ს ა უ ყ ო ფ დ ე ნ ძესა“ DE,— „პატივ-ჰ ს ც ე მ დ ე ნ მამასა“ C, ი. 5,23; „მოსრულ იყვნეს პ ა ტ ი ვ ი ს-ყ ო ფ ა დ მისა“ რიფს. 169,40;
„პ ა ტ ი ვ-ვ ს ც ე მ დ ე თ მღდელთა უზეშთაესითა პატივითა“ მ. სწ. 67,4.
See also: ყოფა
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9