«მირიდება», არად ჩაგდება, თვალის მორიდება, გვერდის ავლა, გაცლა:
- „უკუეთუ უგულებით უ გ უ ლ ე ბ ე ლ ს-ყ ო ნ თუალითა მათითა მკჳდრთა მათ ქუეყანისათა კაცისა მისთჳს“ pb.,―„უკუეთუ მირიდებით მ ი ა რ ი დ ნ ე ნ მკჳდრთა მის ქუეყანისათა თუალნი მათნი
- კაცისა მისგან“ G, ლევიტ. 20,4; „უ გ უ ლ ე ბ ე ლ ს-ყ ვ ნ ა ღმერთმან“ საქ. მოც. 17,30; „უ გ უ ლ ე ბ ე ლ ს-მ ყ ვ ე ნ ჟამსა ოდენ ჭირისასა“ ფს. 9,22; „ნუ უ გ უ ლ ე ბ ე ლ ს-ჰ ყ ო ფ ვედრებასა ჩემსა“ ფს. 54,2;
- „არა უ გ უ ლ ე ბ ე ლ ს-გ ყ ო შენ ღმერთმან“ ანდ.-ანატ. 232,7; „ნუცა უ გ უ ლ ე ბ ე ლ ს-ჰ ყ ო ფ სიტყუათა პირისა ჩემისათა“ Ο, იგ. სოლ. 4,5; „უ გ უ ლ ე ბ ე ლ ს-ყ ვ ე ნ შეცოდებანი ჩემნი“ მრთ. S. კ.
- იერ.-გამოჩ. ჯუარ. 242,10; „თჳსი ნათესავისა შენისაჲ არა უ გ უ ლ ე ბ ე ლ ს-ჰ ყ ო“ I, ეს. 58,7; „მღდელთა მათ უ გ უ ლ ე ბ ე ლ ს-ყ ვ ე ს იოვანე“ ი. მოც, 82,43; „უ გ უ ლ ე ბ ე ლ ს-ყ ო ს ძმამან ძმაჲ თჳსი“
- G, ლევიტ. 26,37; „ქართველნი, ვითარცა... უნდონი,უ გ უ ლ ე ბ ე ლ ს-ყ ვ ნა და შეამცირა“ ი.-ე. 49,33.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.