
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

უკუმართ, უკუღმართ

უკან, უკნით:

„ვინ დასდვის ჴელი, ერქუანსა და ჰხედავნ უ კ უ მ ა რ თ და ურნატი მისიმცა მართლ იყო?“ ფლპ. მოც. 7,40; უ კ უ მ ა რ თ ვიდოდეს და დაეცნეს ქუეყანასა“ C, ი. 18,6; „არა იხედვიდეს უ კ უ ღ მ ა რ თ“ მ. ცხ. 16v;
„უ კ უ მ ა რ თ ც ა ხჳდოდი“ I, იერემ. 15,6; „ჴელნი მათნი... უ კ უ მ ა რ თ შეეკრნეს“ საკ. წიგ. II 89,8.

Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.