ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ქა ქე ქვ ქი ქლ ქმ ქნ ქო ქრ ქს ქუ ქშ ქც ქჳ
ქუ- ქუა ქუე ქუთ ქულ ქუმ ქუნ ქურ ქუს ქუქ ქუხ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ქუედამართ

ძირს, მიწაზე:
 
„თავსა თჳსსა ქ უ ე დ ა მ ა რ თ სცემდა“ შუშ. XII 8; „ყოველნი დამორჩილებული მხედველ არიან დამხედ, ქ უ ე დ ა მ ა რ თ“ გრ. ნოს. -კაც- აგებ. 154, 17.
See also: დამართ
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9