«მიდევნება», «სლვა უკუანა», «სლვა შემდგომად», «მოდევნება», «თანა-სლვა», «შეყოფა», «მიახლება», გაყოლა, მიყოლა:
- „შ ე უ დ გ ე ს მას“ DE,— „მ ი ს დ ე ვ დ ე ს მას“ C, მრ. 1,18; „შ ე უ დ გ ე ს აბიმელექს“ M, —„ვ ი დ ო დ ა უ კ უ ა ნ ა ავიმელეხისსა“ G, მსჯ. 9,49;
- „შ ე უ დ გ ა მას (მ ი ს დ ე ვ დ ა მას C) სიმრავლე ერისაჲ მის“ DE, ლ. 23,27; „შ ე უ დ ე გ მათ“ M,— „ვ ი დ ო დ ე შ ე მ დ გ ო მ ა დ მათსა“ G,
- რუთ 2,9; „შ ე უ დ გ ე ს იესუს“ DE,— „მ ო ს დ ე ვ დ ე ს იესუს“ C, მთ. 27,55; „ჩუენ არა შ ე გ ჳ დ გ ი ს“ DE, — „ჩუენ თ ა ნ ა არა ვ ა ლ ს“ C, მრ.
- 9,38; „შ ე უ დ გ ა ერთსა მოქალაქესა მის სოფლისასა“ DE, „შ ე ე ყ ო ერთსა მოქალაქეთაგანსა“ C, ლ. 15,15; „შ ე უ დ ე გ ი თ მას მსახურებად მისა“ M, —
- „მ ი ა ხ ლ ე ბ ა დ მისსა და მსახურებად მისსა“ G, ისუ ნ. 22,5; „შ ე უ დ გ ა სოლომონ კუალსა ასტართაჲსა“ О, III მფ. 11,5; „შ ე უ დ გ ა ნეტარი ანატოლე“
- ანდ.-ანატ. 226,23; „შ ე უ დ გ ა კუალსა მის ყრმისასა“ ფლკტ. 154,23; „მჴედრ შ ე უ დ გ ა უკუანა კუალსა მისსა“ შუშ. IX 8. „არა შევიწყინო მე
- შ ე დ გ ო მ ა დ კუალსა მისა“ ოქრ.-გურიტ. 328,3; „თჳსსა განზრახვასა შ ე დ გ ო. მ ა ჲ წარმწყმედელი არს სულისაჲ“ ი.-ე. 46,32. „შედგომილ იყოს ნებისა
- თჳსისადა“ მ. ცხ. 101r; „დასაბამითგან შ ე დ გ ო მ ი ლ ვიყავ... მიწერად შენდა“ C, ლ. 1,3
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.