«მოჴდომა», წამოდგმა, მოსვლა; წამოღერება:
- „წ ა რ მ ო დ გ ე ნ ერთბამად“ I, ეს. 48,13; „წ ა რ მ ო დ გ ა, რომელსა ერთი ქანქარი მიეღო“ მთ. 25,24; „წ ა რ მ ო დ გ ე ს
- და ჰმსახურებდეს მათ“ ლ. 12,37; „წ ა რ მ ო უ დ გ ა მას გამომცდელი იგი“ მთ. 4,3; „წ ა რ მ ო მ ი დ ე გ ი თ და სამართალი
- ვაჩუენო“ O, I მფ.12,7; „წ ა რ მ ო დ ე გ ი ნ აწ საშუვალ ჭეშმარიტი იგი“ იპ. რომ.-კურთხ, ისაკ და იაკ. 6,8; „წ ა რ მ ო მ ი დ ე გ
- წინაშე საკურთხეველსა“ О, — „მ ო უ ჴ ე დ საკურთხეველსა“ G, ლევიტ. 9,7; „რომელი წარმოდგომილ ვიყავ შენ წინაშე“ I მფ. 1,26;
- „ქრთილი წ ა რ მ ო დ გ ო მ ი ლ იყო და სელი თესლოოდა“ О, გამოსლ. 9,31.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page