ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginლექსიკონი ქართული
* - <
[ {
Ֆ ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჲ ჳ ჴ ჵ – ●
ვ< ვ~ ვა ვბ ვგ ვდ ვე ვვ ვზ ვთ ვი ვკ ვლ ვმ ვნ ვო ვპ ვჟ ვრ ვს ვტ ვუ ვფ ვქ ვღ ვყ ვშ ვც ვძ ვწ ვჭ ვხ ვჯ ვჰ ვჳ ვჴ
ვე ვებ ვეგ ვედ ვეე ვეზ ველ ვემ ვენ ვეპ ვეჟ ვერ ვეს ვეტ ვეფ ვექ ვეღ ვეყ ვეშ ვეც ვეძ ვეხ ვეჴ
Suggest a term Print version

ველის–ყრდელი

L. ლატუკასალვატიკა B.
Turk. ქაუ ZAa.
Arm. იეღეგუვ BCDE.
(12, 8 გამოსლ.) ყრდელი მხალი არს (+ რომელ არს A) ხასი, რომელსა თურქნი ქ ა უ ს უწოდენ. ხოლო ველური ყრდელი მას მიჰგავს და ვენაჴის ღიჭასა და მწარეა ZA.

(ბალ.) ყრდელი ეწოდების მხალსა, რომელ არს ხასი, რომელსა თურქნი ქ ა უ ს სახელ–სდებენ, ხოლო ველური ყრდელი მას მიგავს და ვენაჴის ღიჭასა, და მწარე არს B. (ბალ.) ყრდელი ეწოდების მწვანვილსა ხასსა, რომელსა თურქნი ქ ა უ ს უწოდენ, ხოლო ველური მას მიჰგავს და ვენაჴის ღიჭსა ჰგავს და მწარეა CD. (ბალ.) ვენაჴის ღიჭს ჰგავს E.

See also: ყრდელი, [ქაუ
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9