(ლახვარი ZACqDE) 19, 34 იოანე) ლახვარ(ნ)იცა განიყოფებიან, რამეთუ: ო რ ო ლ ი არს, რომელსა აკინაკად უჴმობენ, ლახვარი ორ–პირი და ბუნ–გრძელი; გ მ უ რ ი არს ლახვარი პირ–ბრტყელი და ბუნ–გრძელი; ს ა თ ხ ე დ ი არს ლახვარი პირ–ბრტყელი და ბუნ–ზომიერი, ვიეთნი ჴ ე ლ–შ უ ბ ა ს უჴმობენ; გ ე ო ნ ი არს (+ ლახვარი Z) მოწლო და სამძგიდე, ბუნი მცირედ კაცისა უმაღლესი; შ უ ბ ი არს ლახვარი სამ–ძგიდე და ბუნ–გრძელი ხ ი შ ტ ი არს ლახვარი პირ–გრძელი, ძგიდე–მახვილი, ტარკოტა; ზ უ ფ ა ნ ი არს ლახვარი მსგავსი გეონისა, ბუნ–წყრთეული შორით სასროლი, რომელ არს ლ ი ბ ა ნ დ ა კ ი ZA.
ლახვარნიცა ესრეთ განიყოფებიან: რამეთუ ო რ ო ლ ი არს, რომელსა ა კ ი ნ ა კ ა დ უჴმობენ, ლახვარი ორ–პირი და ბუნ–გრძელი; გ მ უ რ ი არს ლახვარი პირ–ბრტყელი და ბუნ–გრძელი; ს ა თ ხ ე დ ი არს პირ–მობრტყე და ბუნ–ზომიერი, ვიეთნი ჴელშუბას უჴმობენ; გ ე ო ნ ი არს მოწლო და პირ სამ–ძგიდე, ბუნ–ზომიერი, კაცთა მცირედ უმაღლესი; შ უ ბ ი არს ლახვარი სამ–ძგიდე და ბუნ–გრძელი; ხ ი შ ტ ი არს ლახვარი პირ–გრძელი, ძგიდე–მახვილი, ტარ–კოტა; ზ უ ფ ა ნ ი არს ლახვარი მსგავსი გეონისა, ბუნ–წყრთეული შორით სასროლი, რომელ არს ლ ი ბ ა ნ დ ა კ ი B. ლახვარიცა ზოგადი სახელი არს ყოველთა ლახვართა. ხოლო ესე ლახვარი განიყოფების (განიყოფებიან Ca) შვიდად (რვად Ca): ოროლად, გმურად, სათხედად, გეონად, შუბად, (+ ლიბანდაკად Ca) ხიშტად და ზუფანად. ო რ ო ლ ი არს, რომელსა ა კ ი ნ ა კ ა დ უჴმობენ, ლახვარი ორპირი და ბუნ–გრძელი; გ მ უ რ ი არს ლახვარი პირ–ბრტყელი (-პრტყელი Cb) და ბუნ–გრძელი, რომლითა მაცხოვარსა უგმირეს; ს ა თ ხ ე დ ი არს პირ–მობრტყე და ბუნ–მოკლე, ვიეთნი ჴ ე ლ შ უ ბ ა დ უჴმობენ; გ ე ო ნ ი არ(ს) ლახვარი მოწლო და პირ სამ–ძგიდე, ბუნ–ზომიერი. კაცთა უმაღლეს მცირით, რომელსა სპასპეტნი ჴელთა იპყრობენ სისუბუქისათვის; შ უ ბ ი არს ლახვარი პირ სამ–ძგიდე და ბუნ–გრძელი; (+ ლ ი ბ ა ნ დ ა კ ი არს შუბისა უგრძე და უსხო ბუნითა Ca); ხ ი შ ტ ი არს ლახვარი პირ–გრძელი, ძგიდე–მახვილი და ტარ–კოტა (+ რომელნიმე შ მ ა გ ა დ სახელ–სდებენ Cb); ზ უ ფ ა ნ ი არს მსგავსი გეონისა, ბუნ–წყრთეული შორი(თ) სასროლელად C. განუმარტავია DE.
to main page 
top of page