რა ფრიადი სიჴშო ნისლისა დადგების ქვეყანასა ზედა, აღიღებს მტვერთა ილეკროთაგან.ესენი ყოველნი(ვე) ოთხთა კავშირთაგან (კავშირთა მიერ B) არიან და ნისლთა მათ შინა მოკრბებიან და ერთად შეგვამდებიან და განფიცხ(დ)ებიან. რა ჰაერი ვეღარ იტვირთავს, განს(თ)ქდების და ჩამოიჭრების. მზისაგან ესეთი სიმჴურვალე აქვს, რასაცა ეცემა (ეცემის B), ცეცხლისაგან უმეტეს (უფროსად B) შესწვავს (+ 38, 35 იობ ZAa) ZAB.
არისტოტელი იტყვის: რა ფრიადი სიჴშო ნისლისა დაადგ(რ)ების ქვეყანასა, ა(ღ)იღებს ქვეყანისა მიერ მტვერსა ბრპენისასა, რვალისა (კალისა Cb), (ს)პილენძისა, ქვისა, ოქროსა და ვეცხლისასა, რამეთუ ესე ყოველ(ნ)ივე ოთხთა კავშირთა (ნივთთა CqD) მიერ არიან, ხოლო ნისლსა მას შინა თ(ვ)ითოეული თავით თვისით ვერ დაადგრებიან, არამედ ვიდრე ჰაერთა შერთვამდე შეერთდებიან და ერთ ფიცხელ გვამ იქმნებიან და რა ჰაერი ვერღარა (ვეღარ Cb) იტვირთავს, განსქდების და ჩამოიჭრების. მეხსა მზისა მიერ ესეთი სიმჴურვალე აქვს, რასაცა დაეცემის, უფრორე ცეცხლისაგან შესწვავს CD. არისტოტელი იტყვის: რა ფრიად სიჴშო ნისლისა დაადგრება ქვეყანასა, აღიღებს ქვეყანისაგან მტვერსა პრპენისა და რვალისასა, ოქროსა და ვეცხლისასა, რამეთუ ყოველნივე ოთხთა ნივთთამიერი არიან, ხოლო ჰაერთა შინა ურთიერთს შეგვამდებიან ერთად; რა ჰაერი ვერღარა იტვირთავს, განსქდების და ჩამოიჭრების. მეხსა მზისა მიერ ესეთი სიმჴურვალე აქვს, რასაცა ეცემის, შესწვავს. სხვა იტყვის, რა მზის სიცხე ქვეყნიდამ ორთქლს აღიღებს, აღიტაცებს ჰაერთა შინა, განცეცხლდება და გვამად–გვამად შეიქმნების. რა ქარი და ღრუბელი შეიცავს ურთიერთს, კვეთებითა განსქდებიან და გამოვლენ ჴმანი ქუხილისანი; უკეთუ ერთისა კიდისაგან ეცა ქარი, განვალს ელვა, უკეთუ ოთხთავე კიდით მოხვდა ძლიერი ქარი, განით ვერ განვალს და ქვეყნად ჩამოიჭრების და იგი არს მეხი, და რასაცა ეცემა, შესწვავს (ეს აბზაცი ხელნაწერში გადახაზულია) E.
to main page 
top of page