მთხრებლი

მთხრებლიცა განიყოფებიან: მღვიმე არს მთხრებლი კლდისა კაცთათვის საპატიმრო, გინა თავით თვისით შთაჯდეს სინანულისათვის; ჴნარცვი არს მთხრებლი მიწისა, მსგავსად მღვიმისა; ორმო არს მთხრებლი მიწისა ხვარბალთა და მისთანათა სამარხავად; ხარო არს მთხრებლთა შინა ქვიტკირით ამოგებული; ჭაჲ არს მთხრებლი კლდისა ანუ ნაგები წყალთ–სადგური, ვიეთნი ლაკვად სახელ–სდებენ; ჯურღმული არს ურწყულთა ადგილთა თხარონ მთხრებლი, რათა მუნ წყალი აღმოსცენდეს B. მთხრებლიცა განიყოფებიან ექვსად: მღვიმედ, ჴნარცვად, ორმოდ, ხაროდ, ჭად და ჯურღმულად. მღვიმე არს უკვე მთხრებლი კლდისა კაცთათვის საპატიმროდ, გინა თვით კაცმან ნებსით თვისით პატიმარ ყოს თავი თვისი ლოცვისათვის და სოფლისა ამის შორს ყოფისათვის; ჴნარცვი არს მთხრებლი მიწისა ეგევითართა (ეგრეთვე D) კაცთათვის, ვითარცა მღვიმე; ორმო არს მთხრებლი მიწისა ხვარბალთა და ეგევითართა სამარხავად; ხარო არს მთხრებლი მიწისა შინა კერძო ქვითკირით აღმოგებული; ჭა(ჲ) არს მთხრებლი კლდისა, ანუ ნაგები წყალთა(თვის) სამარხავად. რომელსა ლაკვადაც (ლაკვადცა D) სახელ–სდებენ; ჯურღმული არს ურწყულთა (უწყლოთა Cb) ადგილთა თხარონ მთხრებლი, რათა მუნ წყალი აღმოსცენდეს კაცთათვის საჴმ(ა)რად CD. მთხრებლიცა განიყოფებიან ექვსად: მღვიმედ, ჴნარცვად, ორმოდ, ხაროდ, ჭად და ჯურღმულად. მღვიმე არს უკვე მთხრებლი კლდისა კაცთათვის საპატიმროდ, გინა თვით კაცმან ინებოს შთასვლად ლოცვისა და ამ სოფლის შორ ყოფისათვის; ჴნარცვი არს მთხრებლი მიწისა ეგრევე კაცთათვის, ვითარცა მღვიმე. ორმო არს მთხრებლი მიწისა ხვარბალთა და ეგევითართათვის; ხარო არს მთხრებლი მიწისა შინა კერძო ქვითკირით აღმოგებული; ჭა არს მთხრებლი კლდისა ანუ ნაგები წვიმისა წყალთა სამარხავად; ჯურღმული არს ურწყულთა ადგილთა ამოთხრილი წყალთათვის E.