(+ საგრძნობელნი B) ასონი, რომლისა (რომელთა B) მიერ ვიგრძნობთ, არიან ხუთ და გრძნობანიცა ხუთ: პირველი საგრძნობელი თ ვ ა ლ ი, რომლისა საკუთარ მისა არს ფერი და ადგილი, სადა იყოს სიდიდე და სიმცირე მოძრაობისა და დგომისა, სიმქისე და სიწყლტუვე, ვაკე და უვაკობა და ესევითარი; მეორე ს ა ს მ ე ნ ე ლ ი ც ა მგრძნობელი ბგერათა და ჴმათა, რამეთუ შეტყვებითა განარჩევს სიმახვილესა და სიგვიანესა და სიდიდესა მათსა; გრძნობა(ი) არს ყ ნ ო ს ა ც ა, რომელი ტვინი ორთქლთა მიერ იგრძნობს სუნნელობასა და სიმყრალესა; გრძნობა არს გ ე მ ო ს–ხ ი ლ ვ ა ც ა, ვითარ სიტკბო, სიმწარე (სიძნელე B), სიძრმე, სიმჟავე (+ სიმყვირტლე, სიმწარე B), სიმლაშე, სიმსუქნე, სიმჭლე და ესევითარ(ნ)ი; გრძნობა არს შ ე ხ ე ბ ა ც ა; (+ რომელი საზოგადო არს ყოველთა ცხოველთა B): ტფილი (+ და B) გრილი, ლბილი (+ და B) მაგარი, მძიმე (+ და B) სუბუქი, რამეთუ მხოლოდ შეხებითა ოდენ იცნობებიან ესენი ZAB1.
- 1გამოკრებილია იოანე დამასკელის გარდამოცემის 31–ე თავიდან (იხ. S- 1463, 71 V - 72 r).