სამხარი

სამხარი ჭამადთა ჟამთა სახელი არს; ვინადგან ორთა ჯერთა ჭამენ კაცნი; შუადღე ჭამადი უკვე არს ს ა მ ხ ა რ ი, ხოლო მიმწუხრი ჭამადი– ს ე რ ო ბ ა; უკეთუ სამხარი არა შუადღე მიიღო და ჭამა უადრეს, მესამე ჟამ ანუ მეორე, უწოდენ ს ა დ ი ლ ს ა და არა სამხარსა. არიან კაცნი მუცელთ–მაძოვნებელნი, რომელნი ჭამენ ოთხ–ხუთთა ჯერთა. არს პირველი ჭამადი განთიად – ს ა უ ზ მ ა რ ი; მეორე ჭამადი– ს ა დ ი ლ ი ანუ ს ა მ ხ ა რ ი; მესამე სამხრის შემდგომად – ზ ა რ მ ე ლ ი; ხოლო მეოთხე – ს ე რ ი და მეხუთე შემდგომად სერობისა– ს ე რ ი ს–კ უ დ ი B. სამხარი ჭამა(დ)თა ჟამთა (ჟამსა D) ცხად–ჰყოფს, რამეთუ ვინათგან ორთა ჯერთა ჭამნ კაც(ნ)ი; შუადღე ჭამადი არს უკვე ს ა მ ხ ა რ ი, ხოლო მიმწუხრი ჭამადი – ს ე რ ო ბ ა; უკეთუ სამხარი არა შუადღე მიიღო და ჭამა უადრეს(ად), მეორე ჟამ ანუ მესამესა ჟამსა, უწოდენ ს ა დ ი ლ ს ა და არა სამხარსა. არიან კაცნი პირუტყვებრივნი, რომელნი ჭამენ ოთხ–ხუთ გზის. არს პირველი ჭამადი განთიად – ს ა უ ზ მ ა რ ი; მეორე ჭამადი – ს ა დ ი ლ ი ანუ ს ა მ ხ ა რ ი; მესამედ, სამხრისა შემდგომად ჭამა(დი)– ზ ა რ მ ე ლ ი, ხოლო მიმწუხრი ჭამა(დი)– ს ე რ ი და მეხუთესა ჭამა(დ)სა, შემდგომად სერობისა, ს ე რ ი ს–კ უ დ ს ა უჴმობენ CD. [სამხარი]ჭამადთა ჟამსა ცხად ჰყოფს, რამეთუ ვინადგა(ნ) ორთა ჯერთა ჭამ[ე]ნ კაცნი, შუადღე ჭა[მადი] არს უკუჱ ს ა მ ხ ა რ ი, ხოლო ს ე რ ო ბ ა –მიმწუხრი. და უკეთუ სამხარი არა შუადღისას იჴმია და ჭამა უადრეს, ორ ჟამ ანუ სამ ჟამ, უწოდენ ს ა დ ი ლ ა დ და არა ს ა მ ხ რ ა დ. არიან კაცნი პირუტყვებრივნი, რომელნი ჭამენ ოთხ და ხუთ გზის. არს პირველი ჭამა განთიად – ს ა უ ზ მ ა რ ი, მეორე ჭამა – სადილი ანუ ს ა მ ხ ა რ ი, მესამე სამხრის შემდგომად – ზ ა რ მ ე ლ ი, ხოლო მიმწუხრი – ს ე რ ი, და მეხუთე ჭამა სერსა შემდგომად, რომელსა ს ე რ ი ს–კ უ დ ა დ უჴმობენ E.