(სულის–კვეთა ZADE, სულის კუჱთა BCab). (+ სულის–კვეთა B, სულის–კვეთაცა CDE) სულისავე (სულთავე D) საქმე არს მოქმედება(ჲ), რამეთუ თაგვნი მყესნი არიან გა(ნ)მღებელ მკე(რ)დის(ა) თავთა საკუთართა (საკვითართა D) სულის–კვეთისა(თა) ორღანოთა(სა) და იჩქითი და სულ(ის)–თქმითი სულის–კვეთა დიდთა ზედა წუხილთა ქმნილი აჩვენებს სულთა მოქმედებასა.1 [(+ ესეცა განიყოფებიან, რამეთუ ს უ ლ თ ქ მ ა არს შეცოდებულთა მიერ სინანულით სულის–კვეთა; კ ვ ნ ე ს ა არს სნეულისაგან ლმობით სულის–კვეთა; ქ ო შ ი ნ ი არს სირბილით სულის–კვეთა; ე ქ ვ ა არს დიდად მაშვრალის(ა) მიერ სულის–კვეთა; ა ხ ი ო ს და ო ხ რ ა არს გამწყრალის(ა) მიერი მოუთმენლად სულის–კვეთა ZAa; (+ სულთქმა Ab) ოხრა, ახიოს, ამოჴვნეშა სულის–კვეთისა ნაწილ(ნ)ი არიან, ხოლო ექვა ქშინვა, ქოშინი დაშრომისაგანი სულის–კვეთანი არიან ZA]. (+ 27 ნემესიოსის თავში ვრცელად იძიე CD; + ვრცელად 27 თავში ნემესიოსის ფილასოფოსობაში იძიე E) ZABCDE.
- 1აქამდის განმარტება აღებულია ნემესიოსიდან (B 120, 3-8).
See also: ახიოს,
ოხრა,
ამოჴუნეშა,
სულთქმა,
თქმა,
ექუა,
ქშენა,
ქოშინი,
კუნესა,
კუეთა1,
ჴუნეშა4