სული

(+ 2, 7 დაბად. ZA) ნერგნიცა სულიერად ითქმიან (ითქმის B), რამეთუ აქვს მათ მოძრაობისა და აღორძინებითისა და თესლოვ(ა)ნებისა ძალი. ხოლო ს უ ლ ი პ ი რ უ ტ ყ ვ თ ა, რომელ არს სამშვინველი, სისხლისაობითი (სისხლისაობითა AbB) და სიცოცხლით(ი) განმატფელობითი, (+ და AB) მოძრაობითი ნივთიერისა ძალისა მოქმედება და გრძნობის ქონება; ხოლო კ ა ც თ ა ს უ ლ ი – სიტყვიერი, არსება–გონიერი, უსხეულო, უცნაური, სიტყვიერი და უკვდავი, არსება–წვლილი, უსახო, ხატი და მსგავსი ღ^~თისა; ს უ ლ ი ა ნ გ ე ლ ო ზ ი – (+ ეგრეთვე B) სიტყვიერი და გონიერი (+ არს ZA) და მეორე ნათელი; და ეშმაკნიცა, რომელთა(ცა) თვით დაიბნელეს თავ(ნ)ი თვის(ნ)ი ამპარტავ(ა)ნებითა; და სული – ს უ ლ ი წ მ ი დ ა – დამბადებელი ამათ ყო(ვ)ელთა, პირველი ნათელი და მიუწდომელი; (+ ვიეთთა B) ქარ(ნ)იცა სულად უთქვამთ (ითქმის Ab, აღუწერიათ B) ZAB.

სული გულისხმა–იყოფების (გულისჴმა–იყოფების CqDE) ოთხგვარად: ს უ ლ ი – სული–წმიდა; ს უ ლ ი – ანგელოზი, სახიერი; ს უ ლ ი – ეშმაკი; (+ და E) ს უ ლ ი – სულიცა ჩვენი. ხოლო არს, (+ სული Cb) ოდესმე გონებაცა სულად ითქვას (+ სული CaqDE) ქარისა, ხოლო განეყოფვის სული სიტყვიერი სულსა პირუტყვთასა: არს ს უ ლ ი ს ი ტ ყ ვ ი ე რ ი არსება–გონიერი, უსხეულო და უცნაური, სიტყვიერი ჴორცთა ცხო(ვ)ელსმყოფელობითი და მდგომარეობისა მიმცემ(ე)ლობითი; სული არს არსება–წვლილი უნივთო, უსახო, ხატი და მსგავსი (მგზავსი E) ღ^~თისა; ხოლო პ ი რ უ ტ ყ ვ თ ა ს უ ლ ი არს სისხლისაობითი (+ და C) სიცოცხლითი და განმატფობელობითი და მოძრაობითი ნივთიერისა სულისა მიერ მოქმედება და ძალი ნივთიერი მოქმედებითი და გრძნობითი და ჴორცთ. შემამტკიცებელობითი CDE.