ქერქი

ესე ქერქი ზოგადად ითქმის ყოველთა ქერქთათვის, არამედ ქერქი საკუთარი არს ხეთა კანთათვის; ხოლო ტყავი ეწოდების ქერქთა ცხოველთასა; და ფრინველთა ქერქსა – კანი; თევზთა, გველთა და მისთანათასა – ქეცედი; ხოლო კუთა, ოსტრაკუთა, ქელონთა, სადაფთა და მისთანათასა – კეცოვანი; კირჩხიბთა, ასთაკვთა, კარკინოთა და ლოკოკინთასა – ჩვილკეცი; დიდთა და ზრქელთა ხეთასა – ფუტი; ხეთ შენაძრობთა ქერქთა თხელთა ჭურჭლად და ბოყვად საქმართა – ხაფანგი; თელათა, ცაცხვთა, ლაფანთა და რომელთანი დაიხევიან და მისგან ნეჭა და სფირიდი მოიქსოებიან და ავრიტნი შეიგრიხებიან, ეწოდებიან ხრალი; ხის ქერქთა შიგნით აფსკათა ეწოდებიან ქურთლი და ქურთენი; ხილთა ქერქთა – ნაფრცქვენი; კვერცხთასა – ხეჭუჭი; ნიგოზთა, ნუშთა, თხილთა და მისთანათასა – ნაჭუჭი; წაბლთა, წიფელთა და მისთანათასა – ხეჭბი; ხახვთა, ნიორთა და მისთანათასა – ნაქურჩალი; შამბთა, რომელთა ქერქი საჴმარ არს, სელთა, ექვსუნჯთა, ჯინჭართა და მისთანათასა – ქერელი; ტვინის გარემოთა, გინა კვერცხის ხეჭუჭს შიგნით თხელს რასმე სა და მისთანათა – აფსკი; ყურძნის ქერქსა და რაიც დაიწურვიან – ჭაჭა ეწოდებიან; მარცვლებთა ქერქთა – ქუჩუბო B. ქერქი ზოგადი სახელი არს ყოველთა ქერქთა, რაიც რაჲვესი იყოს და უფროსად ტყავთა ხისათა; უკეთუ ხეთა ქერქი ესეოდენ დიდნი აღჴადო, ვითარცა ფიცარი და უდიდესი ფიცართასა, ქოხთა დასახურავად და მისთანათასა, ეწოდებიან ფუტი; ხოლო უმცირესთა მისთა ფაცერთათვის საჴმართა (საჴმარად Cb), გინა არყთა და ბალთა ქერქი ჭურჭლად და ბოყვად შემზადონ, ეწოდებიან ხაფანი; ხოლო ქერქთა თელისა, ცაცხვისა (+ და Cb) ჟოლასა, ლაფანთა და მისთანათა, ყოველნი, რომელნი დაიხ(ვ)ევიან და მისგან მოიქსოვიან ნეჭა გინა სფირიდ(ნ)ი, გინა ავრიტნი შეიგრიხებიან, ეწოდებიან მას ხრალი; ქერქთა ხის ქერქთა შიგნით აფსკთა ანაძრობთა – ქურთენი, გინა ქურთლი; ქერქთა ხილთასა – ნაფრცქვენი და ნაქურცვენი; ქერქსა კვერცხისასა – ხეჭუჭი; ქერქთა ნიგოზთა, ნუშთა და ატმის გურკათა და რაიც მისთანა მაგარნი არიან და დიდნი, ეწოდების ნაჭუჭი; ქერქთა უმცირესთა და უჩვილესთა მისთასა – ხეჭბი; ქერქთა მარცვალთასა – ქერელი; რაგინდარა ცუდსა ქერქთა და ანაძრობთა – ქუჩუბო; ქერქთა ხახვთა და ნიორთა და მისთანათასა – ნაქურჩალი; ქერქთა შამბთასა, კანაფთა, სელთა, ჯინჭართა (ჭინჭართა Cb) და მისთანათასა, რომელნი დაიხევიან და ტილონი მოიქსოვიან ანუ მკედ იქმნებიან – ექვსუნჯი (ქერელი Cb); ქერქთა ცხოველთასა – ტყავი; თხელსა და მცირესა ტყავსა – კანი; ქერქთა კუთა და ოსტრაკუთა, სადაფთა და მისთანათასა – კეც–ტყავი; ქერქთა ლოფორთქინათა, კიბორჩხალთა და მისთანათასა – ჩვილკეცი; კვერცხთა (კვერცხის Ca) ხეჭუ(ჭ)თა ანაძრობთა ქერქთა და მისთანა(თა)სა, გინა ტვინისა და მისთანა გარე თხელთა ტყავსა რასამე – აფსკი და აპკი; ქერქთა ყურძნისა, კოწახურისა, მოცხრისა და მისთანათა, რაიც დაიწნეხვიან ანუ გამოიწურვიან, ჭაჭა ეწოდების C. განუმარტავია CqDE.