შიშუელი³

(2, 25 დაბად.) წერილთა შინა ორრიგად ითქმის: შიშველი ითქმის, რომელსა ჴორცთა ზედა არარა ემოსოს, მეორედ ითქმის ნიფხავ–კვართი ემოსოს და ზედან სამოსელი არა; ხოლო ძონძ–მოსილსა, რომელსა ჴორცნიცა სადმე უჩნდენ, ტიტველი ეწოდებიან. დიდთა ფრინველთა, რომელთა ნაკრტენი არა აქვნდეს, ღიღველი ეწოდება და მართვეთა მათთა უნაკრტენოთა – ღვლიაპი B. შიშველი ეწოდების კაცსა სრულიად არარა ემოსოს, ხოლო ტიტველი – ძონძ–მოსილსა და სიშიშვლე–ჩინებულსა, ღიღველი – დიდსა ფრინველსა, რომელსა (რომელთა Ca) გაეყარნეს ნაკრტენი კაპოეტობითა და ღვლიაპი – მართვეთა ფრინველთასა, რომელთა ჯერეთ არ(ა) მოსხმოდენ საფარველნი ბუმბულნი (ბუნბულნი Cb) Cab. განუმარტავია CqDE.