ცივი

სიცივეცა განიყოფებიან (+ ექვსად B): სიოდ, სიგრილედ, სუსხად, ტეხვრად (+ ხვატად A), ნეფხვად და ყინელად: სიო არს სიცხესა (სიცხეთა B) შინა მცირედი რამ სიგრილე; ხოლო სიგრილე – საამოვნო მცირე, სიცივის მსგავსი; სუსხი არს სიცივის(აგან) ნაწილი რამ(ე)დამწველი და დამაჭ(კ)ნობელი; ტეხვრა არს ზამთარ თოვლში სიცივე; ხვატი (+ არს A) მისგან უძლიერესი სიცივე; ნეფხვა (+ არს A) ზამთარ ჴმელი (+ და A) მოუთმინარი სიცივე (სიცივე მოუთმენელი B); ხოლო ყინელი ესეთი სიცივე (სიცივე ესეთი B), ლბილნი წყალნი (წყალნი ლბილნი B) ქვებრ შექმნას და ჭირხლი შეაყინოს AB¹. სიცივეცა განიყოფებიან ხუთად: სიოდ, სიგრილედ, ტეხვრად, ნეფხვად, და ყინელად: სიო არს სიცხესა შინა მცირეჲ რაჲმე წყლის პირთა მიერ(ი) ანუ შიგან (შინაგან CqD) სახლისა რასამე სიგრილე იყოს; ხოლო სიგრილე არს დღეთა ზაფხულისათა მცირე (არა დიდი Cb) სიცივე საამებელი კაცთათვის წყალთა ანუ ჩრდილთა, ანუ სახლთა შინა, ანუ ღამით, წამალ(ნ)იცა და ნივთნი ცივისა ბუნებისა(ნი) ითქმიან (იქმნებიან Ca, ითქმის D) გრილად (+ და C) ეგრეთვე სენნი; (+ ხოლო C) ტეხვრა არს ზამთარ სიცივე დი(ა)დი; ხოლო ნეფხვა არს ზამთარ სიცივე ჴმელი (+ და CbD) მოუთმენელი: ყინვაჲ (+ არს Cb) სიცივე ესეთი, წყალნი და ნოტიონი ლბილნი ქვათაებრ შექმნას (+ და C) ჭირხლნი შეაყინნეს CD.