ცხოვარი

(26, 14 დაბად.) ცხოვარსა მამალსა ეწოდების ვერძი და დედალსა – ნერბი; ხოლო შვილთა მათთა – კრავი და დიდს კრავსა და უბიწოსა – ტარიგი; ჩჩვილს კრავს – ბატკანი; წლის კრავსა და მცირედ ნაკლებსა – ბუწი; წელიწადს უკან – შიშაგი; ორის წლისასა – აზმანი; გამოყვერილსა – ჭედილი; კეთილის ურუხისასა – სადგამი; დამნერბავსა – ერკემალი; ცხოვარნი თუ თხანი, რომელნი უკრაოდ იწველებიან – უგი; უჟამოდ დამაკებულსა კრავთა და თიკანთა ქარაბიჭად სახელ–სდებენ და მჭლესა და ცუდსა ცხოვარსა – ბალღი, რომელ არს პატრუჭაკი B. (ოთხფ.) ცხოვარნიცა განიყოფებიან ესრეთ: რამეთუ სამამლესა ეწოდების ვერძი; (+ ხოლო CqD) სადედლესა – ნერბი; ხოლო (და CqD) შვილთა მათთა – კრავი; ჩჩვილსა (+ კრავსა Cab) – ბატკანი (ბატკანსა უწოდენ CqD); წლის კრავსა (წლისასა CqD) და მცირედ ნაკლებსა – ტარიგი; ორის წლისასა – აზმანი; გამოყვერილსა – ჭედილი (ორის წლისასა ჭედილი და აზმანი D) და კეთილ(სა) ურუხისასა – სადგამი; ხოლო დამნერბელსა ცხოვარსა – ერკემალი (ერკემელი CbD); ცხოვარნიცა და თხანი, რომელნი უკრაოდ იწველებოდიან (იწველებოდისნ D), – უგი და უჟამოდ დამაკებულსა კრავსა ქარაბიჭად სახელსდებენ და მჭლესა ცხოვარსა – ბალღი CD.