(32, 16 დაბად.) ჟამთ გამოვლანი. ხანი, ჟამი და მისთანანი განიყოფებიან:
ხანსა არა აქვს საზომი, რამეთუ ითქმის: "ხანი მოკლეს ჟამისა" და ითქმის: "ხანი ძეს სოფლის(ა) დასასრულამდე"; ხოლო
ჟამი არს დღისა და ღამისა ათორმეტათორ ნაწილად გა(ნ)მყოფელი;
ჟამად ითქმის მეფეთა უფლებანი, რამეთუ ვიტყვით: "ჟამსა მის მეფისასა კეთილი იყო" და სხვათა ჟამთა დავიწუნებთ და ეგევითარნი; ხოლო
დრო არა არს ჟამებრ, არამედ მიჰგავს რასმე, რამეთუ ვიტყვით: "დრო მაქვს" და "არა დრო მაქვს" (+ და Z) ეგევითარნი ZAa.
(32, 16 დაბად.) ჟამთ გამოვლანი AbB. ჟამთ გამოსლვა (გამოვლა Cq) CD.
to main page 
top of page