ჰაერი

(ჰაერი, აირი CabD) (4 მეფ. 23, 5) ესე (ჰ)აერი ერთი არს ოთხთა კავშირთაგანი (+ პირველსა დღესა დაბადებული ZA). ესე არს ნივთ წვლილი (+ და B) ნოტიო (+ და ZA) მჴურვალი (მჴურვალე B), ცეცხლისა უკვე უმძიმესი და ქვეყანისა და წყლისა უსუბუქესი, აღმოფშვინვისა და ჴმა–ყოფისა მიზეზი, უფერული, ორ–სახე, ორ–საჩინო, (+ რამეთუ B) ნათლისა არს შემწყნარებელი და ბნელისა, მსახური სამთა გრძნობათა ჩვენთანი, რამეთუ მის მიერ ვ(ჰ)ხედავთ და გვესმის და ვიყნოსთ. ხოლო ესე ჰაერი განიყოფების სამად (~ სამად განიყოფებიან B); უქვემოესსა ეწოდების (ჰ)არე; საშუალსა – აირი; და უზემოესსა – ნიავ–წვლილი ZAB.

ჰაერი ერთი არს ოთხთა ნივთთაგანი, არს ნივთი წვლილი (+ და C) ნოტიოჲ, მჴურვალე, ცეცხლისა უკვე უმძიმესი, ხოლო ქვეყანისა და წყლისა უსუბუქესი, აღმოფშვინვისა და ჴმა–ყოფისა მიზეზი, უფერული ორ–სახე, არს ორ–საჩინო, რამეთუ ნათლისა არს შემწყნარებელი და ბნელისა, მსახური სამთა გრძნობათა ჩვენთა, რამეთუ მის მიერ ვხედავთ, გვესმის და ვიყნოსთ¹ (+ ხოლო ესე ჰაერნი სამად განიყოფვიან: უქვემოესი, საშუალი და უზემოესნი: უქვემოესსა ეწოდების ჰარე და საშუალსა – აერი და უზემოესსა – ნიავწვლილი Cb) CabD.