საილუსტრაციო მასალის (ნახაზის, ნახატის) გადასაღები საბეჭდი ფორმა, გამოყენებული მაღალი ბეჭდვის დროს. წარმოადგენს ლითონის (თუთიის, სპილენძის) ფირფიტას, რომელზეც ფოტომექანიკური წესით გადააქვთ ორიგინალის ასლი და შემდეგ მჟავათი ამოჭმის გზით აწარმოებენ სახარვეზო ელემენტების ჩაღრმავებას (ფოტოცინკოგრაფია), ან ხის და ლინოლეუმის ნაჭერს, რომელზეც ხელით გადააქვთ გასამრავლებელი გამოსახულება და ხელათვე აწარმოებენ სახარვეზო მასალის ამოჭრას (ქსილოგრაფია და ლინოგრავიურა).
Source: საბიბლიოთეკო ტერმინების ლექსიკონი/გიორგი გიორგიძე, გურამ კარტოზია; საქ. სსრ მეცნ. აკადემია, ცენტრ. სამეც. ბიბ-კა. - მე-2 შევს. და გადამუშ. გამოც. - თბ. : მეცნიერება, 1974. - 157გვ.; 22სმ.. - 80კ. ყდ., 3600ც.
to main page 
top of page