L. anaphilaxiaRus. анафилаксияE. anaphilaxis (ბერძნ. ana უკან, უკუ, phylaxis დაცვა) – გაძლიერებული მგრძნობელობა, რომელიც უვითარდება ადამიანს მის ორგანიზმში (კანში, კანქვეშ, კუნთებში, სისხლში) უცხო ცილის, ანტიგენის (ანაფილაქტოგენის) განმეორებითი (6-12 დღის შემდეგ) შეყვანისას. ამის ტიპური გამოვლინებაა ანაფილაქსიური შოკი. ანაფილაქსიის საწინააღმდეგოდ იყენებენ ადრენალინს, ეფედრინს, ანტიჰისტამინურ საშუალებებს, ჰორმონულ პრეპარატებს და სხვ.
Source: გოგიჩაძე, გ. სამედიცინო ტერმინოლოგიის ქართულ-ინგლისურ-რუსულ-ლათინური განმარტებითი ლექსიკონი / გ. გოგიჩაძე, ა. გედენიძე, ჯ. ჭუმბურიძე ; [რედ.: ნოდარ ჭიჭინაძე, ალექსანდრე ქორელი]. - თბ. : მერიდიანი, 2009. - 496გვ. ; 20სმ.. - ბიბლიოგრ.: გვ. 394-395. - ISBN: 978-9941-10-174-8[MFN: 138888]