(ბისტიკაური) - ქართული ლექსთწყობის ერთ-ერთი უძველესი სახე, ოცმარცვლიანი ოთხტაეპიანი სტროფი, რომელსაც მხოლოდ გარეგანი რითმა აქვს.
Source: უნივერსალური ენციკლოპედიური ლექსიკონი : [3 ტომად] / შეადგინა ალექსანდრე ელერდაშვილმა. - I-ლი გამოც.. - [თბ.] : ფანტაზია, 2006. - 28სმ.[MFN: 136149]