ქართული ანბანის პირველი ასო. მისი სახელია „ანი“. შეესაბამება შუა რიგის დაბალ, ნეიტრალურ-არალაბიალიზებულ ხმოვანს. ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა ციფრ ერთს (1).
ნაწილაკი, იგივეა, რაც აჰა.
შორისდებული, იგივეა, რაც აა!
წინსართი ზმნისა:
1) აღნიშნავს მიმართულებას ქვევიდან ზევით;
2) ზმნის უსრული სახის ფორმას აქცევს სრული სახისად;
3) აწმყოს ფორმას აძლევს მყოფადის მნიშვნელობას.
მეშველი ზმნის შეკვეცილი სახე (კაცი-ა).
ხმოვნით დაწყებულ სიტყვებთან-ან - უარყოფითი თავსართი, რომელიც უმთავრესად ბერძნულ-ლათინურ სიტყვებს ერთვის.
Source: უნივერსალური ენციკლოპედიური ლექსიკონი : [3 ტომად] / შეადგინა ალექსანდრე ელერდაშვილმა. - I-ლი გამოც.. - [თბ.] : ფანტაზია, 2006. - 28სმ.[MFN: 136149]
to main page 
top of page