ამანათი

1. არაბულად „სანდოობა, დაცვა“
   ვისიმე ხელით ან ფოსტით გაგზავნილი ნივთი, ფუთა ან ყუთი.
2. ძველად შესანახად ჩაბარებული ნივთი.
3. ხევსურეთში - დამნაშავე, მკვლელი, რომელიც მესისხლეების შიშით უცხო გვარს ან სოფელს იყო შეხიზნული.
4. ძველ საქართველოში „მძევალის“ სინონიმი.
   Source: უნივერსალური ენციკლოპედიური ლექსიკონი : [3 ტომად] / შეადგინა ალექსანდრე ელერდაშვილმა. - I-ლი გამოც.. - [თბ.] : ფანტაზია, 2006. - 28სმ.[MFN: 136149]