(გრამატიკაში)
პირველი თურმეობითი - ზმნის ნაკვეთი, რომელიც გადმოსცემს ჩვეულებრივ წარსულში შესრულებული უნახავი მოქმედების შედეგს აწმყოში (აუშენებია, უსწავლია.....). მეორე თურმეობითი – ზმნის ნაკვეთი, რომელიც გადმოსცემს ისეთ უნახავ მოქმედებას, რომელიც სხვა მოქმედებას უსწრებდა წინ ნამყოში (აეშენებინა, ესწავლა...)
Source: უნივერსალური ენციკლოპედიური ლექსიკონი : [3 ტომად] / შეადგინა ალექსანდრე ელერდაშვილმა. - I-ლი გამოც.. - [თბ.] : ფანტაზია, 2006. - 28სმ.[MFN: 136149]