ი

1. ქართული ანბანის მეცხრე (ძველი ქართული ანბანის მეათე) ასო. გრაფიკული სიმბოლო წინა რიგის მაღალი აწეულობის არალაბიალიზებული ხმოვანი ბგერისა. მისი სახელია „ინი“. ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა ციფრ ათს (10).
2. (იძუ)
   სამხრეთ ჩინეთში, უმთავრესად ლიანშანის რაიონში (სიჩუანის პროვინცია) მცხოვრები ხალხი.
3. Mythol. ჩინური
   (ხოუ-ი)
   მოისარი გმირი, რომელმაც ხალხი გვალვისგან გადაარჩინა, როდესაც ცაზე ათი მზე ამოვიდა და მან ცხრა მათგანი ისრით განგმირა.
   Source: უნივერსალური ენციკლოპედიური ლექსიკონი : [3 ტომად] / შეადგინა ალექსანდრე ელერდაშვილმა. - I-ლი გამოც.. - [თბ.] : ფანტაზია, 2006. - 28სმ.[MFN: 136149]