სარწმუნოების სიმბოლო

სარწმუნოების ძირითად ჭეშმარიტებათა ნაკრები, რომელიც, ამგვარად, კატეხიზმოს პირველი და საფუძველმდები წყაროა. სამოციქულო ეკლესიამ დასაბამიდანვე გამოხატა და გაავრცელა თავისი სარწმუნოება მოკლე ფორმულებისა და ყველასათვის საყურადღებო ნორმების მეშვეობით, გააერთიანა თავისი სარწმუნოების არსებითი ნაწილი ორგანული, მწყობრად ნაგები კომპენდიუმების სახით. ამგვარ სინთეზებს ეწოდება „სარწმუნოების აღსარება“ (რადგან ქრისტიანთა მიერ აღსარებულ სარწმუნოებას გადმოგვცემენ), „მრწამსი“ და „სარწმუნოების სიმბოლო“, რამდენადაც ისინი მორწმუნეთა შორის ერთიანობისა და ურთიერთკავშირის ნიშანს წარმოადგენს. სარწმუნოების სიმბოლოთა შორის აღსანიშნავია მოციქულთა სიმბოლო და ნიკეა-კონსტანტინოპოლის სიმბოლო. მოციქულთა სიმბოლოს სახელწოდება იქიდან მომდინარეობს, რომ ის მოციქულთა სარწმუნოების ზედმიწევნით ზუსტ გადმოცემად არის მიჩნეული. რომის ეკლესიაში გამოიყენებოდა მოსანათლავ პირთა კატეხიზაციის დროს და ნათლობის ლიტურგიაში. ნიკეა-კონსტანტინოპოლის სიმბოლო კი პირველი ორი მსოფლიო კრების (325 და 381) ნაყოფია. ის დღემდე მოქმედებს აღმოსავლეთისა და დასავლეთის ყველა დიდ ეკლესიაში (შდრ. CCC, 185-197).