თვითმგვემნი

შუა საუკუნეების მოძრაობათა და ძმობათა წევრები, რომლებიც მონანიების მიზნით საჯარო გაშოლტვას მისდევდნენ. ეს ფენომენი განსაკუთრებით XIII საუკუნის მეორე ნახევარში გავრცელდა, როცა ადამიანთა ჯგუფები ქალაქებსა და სოფლებში დადიოდნენ, საჯაროდ იშოლტავდნენ საკუთარ თავს ან ერთმანეთს შოლტავდნენ და ლოცულობდნენ. გაშოლტვა ასკეტური წესი იყო, რომელიც ჯერ კიდევ XI საუკუნეში იყო გავრცელებული განდეგილთა შორის. 1260 წელს პერუჯაში განდეგილმა რანიერი ფაზანიმ დაამკვიდრა ეს წესი, აგრეთვე, საეროთა შორისაც და ამგვარად დააარსა ქრისტეს თვითმგვემთა საზოგადოება (Compagnia dei Disciplinati di Cristo, ლათ. დისციპლინა „წვრილი დრეკადი წკეპლა“).