სამოციქულო მემკვიდრეობითობა

მოციქულთა ძალაუფლება ეფუძნება იმ ფაქტს, რომ ისინი იესოს მოწაფეები და მისი მკვდრეთით აღდგომის უშუალო მოწმეები არიან (საქმ. 1:2, შმდ.), ამავე დროს, მათ მიმართ, როგორც საშინელ სამსჯავროზე თორმეტი თანამშრომლისადმი, მინდობილ ესქატოლოგიურ მისიას (მათ. 19:28). ყოველივე ზემოთქმულის ძალით, მოციქულები უზრუნველყოფენ, აგრეთვე, გადმოცემასაც (1 კორ. 15:3, შმდ.). თავდაპირველად სამოციქულო ტრადიცია მოციქულთა მიერ უფლისაგან მოსმენილის საფუძველზე გადაცემულ სწავლებასა და მოძღვრებას აღნიშნავდა. განგრძობითობის დამატებით უზრუნველყოფად იქნა მიჩნეული ეპისკოპოსთა და ხუცესთა ხელდასხმა მოციქულთა მიერ სული წმიდის ძალით (საქმ. 20:17, შმდ.) და ეპისკოპოსთა უწყვეტი თანამიმდევრობა (შდრ. CCC, 77).