Etym. ბერძ. pantheon (hierón) „ყველა ღმრთისა (ტაძარი)“ ღმრთაებათა ერთობლიობა პოლითეისტურ რელიგიურ სისტემაში. ძველად ტერმინი აღნიშნავდა, აგრეთვე, ღმრთაებათა ერთობლიობისადმი მიძღვნილ ტაძარს. პანთეონის კონცეფციის მიხედვით, ღმრთაებრივი სამყარო იერარქიულადაა მოწყობილი და ყოველ ღმრთაებას აქვს საკუთარი პიროვნება, ხასიათი და ფუნქცია, რომლებიც მათ სათანადო იდენტურობას ანიჭებს.
Source: პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. თარგმნა მარიკა სააკაშვილმა; რედ. მერაბ ღაღანიძე; სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტი, ქრისტ. თეოლოგიისა და კულტ. ცენტრი]. - თბ.: სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტის გამოც., 2011. - 434გვ.; 24სმ.. - ყდაზე: ბერნარდო დადი „ნეტარი ქალწული მარიამის გვირგვინით შემკობა“. - ISBN: 978-9941-0-3408-4