მეტემფსიქოზი

მეტემფსიქოზის იდეა ძველ საბერძნეთში ჩამოაყალიბეს, უმთავრესად, პითაგორამ და პლატონმა, რომელიც ამტკიცებდა, რომ სამშვინველმა გარდასხეულება (რეინკარნაცია) უნდა გაიაროს, რათა განიწმიდოს, რაც მას შესაძლებლობას მისცემს, იდეათა სამყაროს ნეტარ მდგომარეობაში დაუბრუნდეს. რელიგიათა შორის მეტემფსიქოზი გვხვდება ჰინდუიზმსა და ბუდჰიზმში და სამსარას ცნებას უკავშირდება. ბუდჰიზმის თანახმად, სხვა არსებობაში ხელახლა დაბადებას სიცოცხლის დაუშრეტელი წყურვილი განაპირობებს. ხსნა მიიღწევა, როდესაც ადამიანი ამ წყურვილის დაოკებით სამსარასაგან თავისუფლდება. ჰინდუისტური სწავლება კი აცხადებს, რომ სამსარას „ბორბლის“ ტრიალის შეწყვეტა და ადამიანის სულის გათავისუფლება ზნეობრივი კანონის დაცვითაა შესაძლებელი. ქრისტიანობა არ უშვებს მეტემფსიქოზს ანუ რეინკარნაციას, რის შესახებაც არც ძველ და არც ახალ აღთქმაში არაა საუბარი.