Etym. გვიანლათ. archiepiscopus (ბერძ. archiepískopos) წოდებითა და მოვალეობებით ეპისკოპოსის თანასწორი; როგორც წესი, მთავარეპისკოპოსი სამიტროპოლიო დიოცეზის მეთაურია; მისი, როგორც საეკლესიო პროვინციის მეთაურის, მოვალეობებსა და იურისდიქციას განსაზღვრავს კანონიკური სამართალი (CIC, კან. 435, შმდ.). ზოგჯერ ეს საპატიო წოდებაა, რომელიც პიროვნულად (ad personam), აგრეთვე, შეიძლება მიენიჭოს რეზიდენციის არმქონე ეპისკოპოსებსაც (მაგალითად, რომის კურიის ეპისკოპოსებს).
Source: პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. თარგმნა მარიკა სააკაშვილმა; რედ. მერაბ ღაღანიძე; სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტი, ქრისტ. თეოლოგიისა და კულტ. ცენტრი]. - თბ.: სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტის გამოც., 2011. - 434გვ.; 24სმ.. - ყდაზე: ბერნარდო დადი „ნეტარი ქალწული მარიამის გვირგვინით შემკობა“. - ISBN: 978-9941-0-3408-4