Etym. ლათ. decima (pars) „მეათე (ნაწილი)“ ღმრთისადმი მიძღვნილი მიწათმოქმედების ნაყოფისა და საქონლის ათი პროცენტის ტოლი შესაწირავი, რომელსაც სწირავდა ისრაელი ხალხი კულტის საჭიროებისა და მღვდელმსახურთა შენახვის მიზნით. მეათედის შეწირვის წესი კათოლიკე ეკლესიაშიც არსებობდა, თუმცა XVIII-XIX საუკუნეთა მიჯნაზე მეათედის ყველა ფორმა გაუქმდა. დღეს კათოლიკური სამართლის კოდექსი იუწყება: „მორწმუნეებს ევალებათ, გაითვალისწინონ ეკლესიის საჭიროებანი, რათა მას შეეძლოს ფლობა ყოველივე აუცილებლისა საღმრთო კულტის, სამოციქულო და საქველმოქმედო საქმიანობისა და მღვდელმსახურთა რიგიანად უზრუნველსაყოფად“ (CIC, კან. 222).
Source: პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. თარგმნა მარიკა სააკაშვილმა; რედ. მერაბ ღაღანიძე; სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტი, ქრისტ. თეოლოგიისა და კულტ. ცენტრი]. - თბ.: სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტის გამოც., 2011. - 434გვ.; 24სმ.. - ყდაზე: ბერნარდო დადი „ნეტარი ქალწული მარიამის გვირგვინით შემკობა“. - ISBN: 978-9941-0-3408-4